وای خدا انگار تازه داره باورم میشه چه بلایی سرمون اومده.........دلم برای آرین خیلی تنگ شده ..... کاش میشد منم برم پیشش تا ببینمش..... امروز پست مامان کاملیا رو خوندم الآن 3 ساعته که دارم گریه میکنم....هرکاری میکنم گریه ام بند نمیآد......همه این یک سال توی 5 دقیقه اومد جلوی چشمام..... تا حالا سعی کرده بودم به زورم که شده خیلی چیزا رو برای خودم تصور نکنم ولی حالا........ تو عزیز دل ماماااااااانی....تو عسل ماماااااانی تو عشق مامااااانی... اینا داره عین پتک میخوره تو سرم.... آره راست میگه مامانش حتی اگه الکی جولوش گریه میکرد آرین بغض میکرد.....ولی حالا.........امروز یه حس عجیبی دارم حس میکنم دارم یه ذره مامان کاملیای آرینو درک میکنم ......خیلی سخته خیلیییییییی.... خدایا کمکمون کن ....دلم داره میترکه
آرین وقتی می اومد خونه ما و من خونه نبودم میرفته دم در اتاقم میگفته عمه (با فتحه م)..... تو بیمارستان روز جمعه هم آخرین کلمه ای که ازش یادمه همین کلمه بود (عمه).... ولی دفعه بعد که دیدمش دیگه حرف نمیزد حتی نگاه مهربون همیشگیشم نبود ....انگار نگاهش دیگه منو دوست نداشت.....وای خدا کمکم کن....وای خدا کمکمون کن